Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" την ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ!

"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" την ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ, την εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και τον φωτογράφο, που δεν πρόλαβα να κρατήσω και το όνομά του!

Τι να πω;
Μόλις είδα τον νεαρό με τα σύνεργα και τον άκουσα να λέει:
"Είμαι απ' τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και ήρθα να τραβήξω φωτογραφίες της εκδήλωσής σας", κοίταζα γύρω μου... σαν ... ΧΑΖΗ!

"Μα... δεν μαζευτήκαμε ακόμα, μα... εγώ, εδώ, που... τι; Ευχαριστώ..."

"Την Γλυκερία Υδραίου να ευχαριστήσετε! Αυτή μου είχε αφήσει επείγον μήνυμα να έρθω!"

ΘΕΕ μου!

Γλυκερία μου... πόσο πίσω με πήγες!....
"Γιε μου, η Γλυκερία είναι η κοπέλα που μου είχε πάρει κάποτε συνέντευξη για την ΜΑΝΝΑ! Τότε που δεν ήξερα ότι είμαι κι εγώ συγγραφέας..."

Τι να πω; Είναι τόσο λίγο ένα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: