Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" γενικό...

Λόγω της κούρασης και της ώρας, θα πω ένα γενικό "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ", για να μην αδικήσω τους υπόλοιπους. Απλά, τους πήρα με την σειρά, για όλους έχω κάτι να πω, αλλά θα μου δώσετε λίγο χρόνο!

Ναι;
Να μην γράψω έτσι χύμα, ονόματα! Δε λέει!
Θα μπορούσα και να το ξημερώσω, αλλά για να μην τρέχω στο Νοσοκομείο αύριο, να πω εδώ μια "ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ"!

Ενημερωτικά, όσον αφορά τους ιντερνετικούς φίλους, εγώ δεν μίλησα για ποιον λόγο γράφω εγώ, αλλά διάβασα τα σχόλιά σας, του ανώνυμου, της Μαρίας, της Γιώτας (συγκίνησε πολύ το τηλεφώνημά σου, Γιώτα μου!) την ανάρτηση του Στράτου, "ΓΡΑΨΑΤΕ", παιδιά!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΤΑ ΛΕΜΕ!

ΥΓ. Και για την απόλυτα δικαιολογημένη απουσία της Χαρούλας Φράγκου, η οποία μάλιστα είχε γράψει και λόγια... αλλά δεν πρόλαβε να μου τα στείλει εγκαίρως!

Τι να πω;

Ν' αντέξει σήμερα η καρδιά μου, μην κάνει και κανένα μπαμ!

(Κάτι πήγα να γράψω, άστο! Έφυγα!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: