Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε• αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα, θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου, θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας. Γιάννης Ρίτσος (το νόημα της απλότητας)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ είπε...

Οι τόποι που γνωρίσαμε δε χάνονται.
Κρεμιούνται στις λέξεις και τις χειρονομίες μας,αναπαύονται στο βυθό των ματιών μας.
Τα "χνάρια" ήταν από μέταλο που έκαιγε.
Κι ακούμπησε την καρδιά μας.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Η νεροκολοκύθα μας...








Η νεροκολοκύθα μας - οι νεροκολοκύθες μου... (μου έφερε εννιά!)

Η αγάπη μας....

Ευχαριστώ, Πανάγο!

Σ' αγαπώ ΠΟΛΥ, Πανάγο!




Μου έλειπε πολύ. Ήρθε και μου έφερε έτοιμες, μεγάλες και πολλές, εφόσον εμένα κοντεύουν να ξεραθούν και τα λουλούδια μου ακόμα...

...Ήρθε. Τον μύριζα σα σκυλί. Τον χάιδευα συνέχεια. Τον έψαξα όπως η μάνα το μωρό. Βρήκα ένα σημάδι κρυμμένο. Έμαθα την ιστορία του που δεν την ήξερα.
"Δεν είναι τίποτα. Πέρασε."
"Να προσέχεις, Πανάγο!Αλλιώς θα σε σκοτώσω!Να τον προσέχεις, Ελένη μου!"
"Τον προσέχω, κορίτσι μ'!"

Κορίτσ';
Μα, που πήγε αυτό το κορίτσι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: